Ev
iklim
Dünyanın büyük göllerinin yarısı su kaybediyor – ama insanlar bir şeyler yapabilir
Bir araştırmaya göre, dünyadaki göllerin yüzde 53’ü önemli kuruma eğilimleri gösteriyor. İklim değişikliği tek suçlu değil.
Torsten Harmsen
İnsan yapımı felaket: Bir zamanlar devasa olan Aral Gölü’nden geriye neredeyse hiçbir şey kalmadı.Ulf Mauder/dpa
Pantá de Sau rezervuarı, aylarca süren kuraklığın ardından suyunun yüzde 90’ını kaybetti. Geçenlerde Katalan su idaresinden bir uzman, hiç bu kadar ciddi bir durum yaşanmadığını söyledi. Göl bölgeye içme suyu sağlamaktadır. Katalonya’daki diğer rezervuarlar da etkileniyor. Ortalama olarak, sadece yüzde 26 su dolular. Bu, Science dergisinde yayınlanan yeni bir çalışmanın belirttiği gelişmeye yalnızca bir örnek.
Uydu verilerini değerlendiren uluslararası bir araştırma ekibi, dünyanın en büyük göllerinin yarısından fazlasının su kaybettiğini yazdı. ABD, Boulder’daki Colorado Üniversitesi’nden hidrolog Fangfang Yao’nun etrafındaki araştırmacıların açıkladığı gibi, doğal göller ve rezervuarlar kara alanının yalnızca yüzde üçünü kaplamasına rağmen, dünyanın tatlı suyunun yüzde 87’sini depoluyorlar.
Araştırmacılar, dünyanın en büyük göl ve rezervuarlarının yaklaşık 2.000’indeki su seviyelerindeki değişiklikleri ölçmek için, 1992’den 2020’ye kadar otuz yılı kapsayan yaklaşık 250.000 uydu görüntüsünü analiz ettiler. .”
Nedenlerin bir kombinasyonu birçok gölün küçülmesine neden olur
Ortalama su kaybı yılda yaklaşık 22 gigaton olup, bu da Konstanz Gölü’nün su hacminin neredeyse yarısına tekabül etmektedir. Konstanz Gölü de çalışmada interaktif bir harita üzerinde küçülen bir su kütlesi olarak gösteriliyor. 2022 tarihli bir rapora göre, değişiklikler özellikle nehir kıyısındaki bölgenin geri çekilmesiyle fark edildi ve bunun yüzücüler ve su sporları meraklıları için sonuçları oldu. Ancak bağcılık, tarım, su temini ve turizmin risk altında olmadığı belirtildi. Son aylarda manşetlere konu olan Garda Gölü sakinleri de benzer şekilde bakıyor.
Yeni çalışma, iklim değişikliği konusunda panik yaratmayı amaçlamıyor. Birden çok nedenin bir kombinasyonuna işaret ediyor: sürdürülemez su kullanımı, artan sıcaklıklar, akış ve yağıştaki değişiklikler gibi insan faaliyetleri. Birçok şey de ilişkilidir. Araştırmaya göre, kuruyan göllerin yüzde 43’ü “en azından kısmen iklim değişikliğinden etkileniyor”.
Araştırmaya göre, incelenen 1.000’den fazla doğal gölden toplam 457’sinde önemli su kayıpları yaşandı. En büyük iç su kütlesi olan Hazar Denizi, gölün doğal hacmindeki toplam düşüşün yüzde 49’undan sorumludur. Geçmişte, artan su ve hava ısınmasına bağlı olarak daha yüksek buharlaşmanın nedeni olarak bulunmuştur. Hazar Denizi’nin çıkışı yoktur ve Volga ve diğer kollar tarafından beslenir.
Ayrıntılı olarak belirlenmesi zor iklim dalgalanmalarının etkisi
Araştırmaya göre 234 doğal gölde buna karşılık önemli bir su artışı var. Haritaya göre bu, örneğin Mecklenburg-Batı Pomeranya’daki Müritz’i içeriyor. Kalan 360 göl önemli bir eğilim göstermedi. Çalışma, “Toplam kuru göl düşüşünün yüzde 80’inden fazlası, en büyük 26 kayıptan kaynaklanıyor” diyor.
Örneğin, Orta Asya’da Aral Gölü’nün, Arjantin’de Mar Chiquita Gölü’nün, Orta Doğu’da Ölü Deniz’in ve Kaliforniya’da Salton Denizi’nin kuruduğu gözlenen vakalarda “sürdürülemez su kullanımı” hakimdir. Örneğin tarım veya sanayi için kollardan aşırı miktarda su çekiliyor. Aral Denizi’nden özellikle dramatik bir örnek olarak defalarca bahsedilir. Bir zamanlar dünyanın dördüncü en büyük iç gölü, aşırı su çekimi nedeniyle 1960’lardan beri birkaç parçaya bölünmüş durumda. Su hacmi yüzde 90 oranında azaltıldı.
Araştırmacılar, kısa ve uzun vadeli iklim dalgalanmalarının dünya çapındaki göllerde depolanan su üzerindeki etkisini ayrıntılı olarak belirlemenin zor olduğunu söylüyor çünkü rezervuarların yönetimi, su çekimi ve arazi kullanımındaki değişiklikler gibi insan faaliyetleri de önemli rol oynuyor. rol. Aynı şekilde mevduat. Örneğin, incelenen rezervuarların birçoğunda baraj duvarları, nehirlerdeki kum, çakıl veya moloz gibi tortuların doğal olarak taşınmasını engellemiştir.
Yeni doğa koruma yasaları gölleri tekrar suyla doldurabilir
Yazarlar, analizlerinin olası çözümlerin göstergelerini de içerdiğini vurgulamaktadır. Ortak yazar Ben Livneh, “Göl suyu depolamasındaki düşüşün arkasında insan tüketimi önemli bir faktörse, düşüşü büyük ölçüde azaltmak için yeni stratejiler uyarlayabilir ve keşfedebiliriz” diyor. Örneğin araştırmaya göre, Ermenistan’daki Sevan Gölü’nün hacmi – “2000’lerden beri su çıkarmayla ilgili doğa koruma yasalarının uygulanması nedeniyle” sürekli artıyor.
Oregon Üniversitesi’nden jeofizikçi Sarah Cooley, çalışma hakkında yaptığı açıklamada, bu tür yasaların uygulanmasının dünya çapında çok önemli olacağını söyledi. Buna göre, dünya nüfusunun yaklaşık dörtte biri kuruyan büyük bir gölün bulunduğu bir toplama alanında yaşıyor: “Bu göllerin ekosistemler, su temini, sulama ve/veya hidroelektrik için önemi göz önüne alındığında, göl kurumasının potansiyel sonuçları hem Yerel ve küresel olarak önemli.” (dpa ile)
iklim
Dünyanın büyük göllerinin yarısı su kaybediyor – ama insanlar bir şeyler yapabilir
Bir araştırmaya göre, dünyadaki göllerin yüzde 53’ü önemli kuruma eğilimleri gösteriyor. İklim değişikliği tek suçlu değil.
Torsten Harmsen
İnsan yapımı felaket: Bir zamanlar devasa olan Aral Gölü’nden geriye neredeyse hiçbir şey kalmadı.Ulf Mauder/dpa
Pantá de Sau rezervuarı, aylarca süren kuraklığın ardından suyunun yüzde 90’ını kaybetti. Geçenlerde Katalan su idaresinden bir uzman, hiç bu kadar ciddi bir durum yaşanmadığını söyledi. Göl bölgeye içme suyu sağlamaktadır. Katalonya’daki diğer rezervuarlar da etkileniyor. Ortalama olarak, sadece yüzde 26 su dolular. Bu, Science dergisinde yayınlanan yeni bir çalışmanın belirttiği gelişmeye yalnızca bir örnek.
Uydu verilerini değerlendiren uluslararası bir araştırma ekibi, dünyanın en büyük göllerinin yarısından fazlasının su kaybettiğini yazdı. ABD, Boulder’daki Colorado Üniversitesi’nden hidrolog Fangfang Yao’nun etrafındaki araştırmacıların açıkladığı gibi, doğal göller ve rezervuarlar kara alanının yalnızca yüzde üçünü kaplamasına rağmen, dünyanın tatlı suyunun yüzde 87’sini depoluyorlar.
Araştırmacılar, dünyanın en büyük göl ve rezervuarlarının yaklaşık 2.000’indeki su seviyelerindeki değişiklikleri ölçmek için, 1992’den 2020’ye kadar otuz yılı kapsayan yaklaşık 250.000 uydu görüntüsünü analiz ettiler. .”
Nedenlerin bir kombinasyonu birçok gölün küçülmesine neden olur
Ortalama su kaybı yılda yaklaşık 22 gigaton olup, bu da Konstanz Gölü’nün su hacminin neredeyse yarısına tekabül etmektedir. Konstanz Gölü de çalışmada interaktif bir harita üzerinde küçülen bir su kütlesi olarak gösteriliyor. 2022 tarihli bir rapora göre, değişiklikler özellikle nehir kıyısındaki bölgenin geri çekilmesiyle fark edildi ve bunun yüzücüler ve su sporları meraklıları için sonuçları oldu. Ancak bağcılık, tarım, su temini ve turizmin risk altında olmadığı belirtildi. Son aylarda manşetlere konu olan Garda Gölü sakinleri de benzer şekilde bakıyor.
Yeni çalışma, iklim değişikliği konusunda panik yaratmayı amaçlamıyor. Birden çok nedenin bir kombinasyonuna işaret ediyor: sürdürülemez su kullanımı, artan sıcaklıklar, akış ve yağıştaki değişiklikler gibi insan faaliyetleri. Birçok şey de ilişkilidir. Araştırmaya göre, kuruyan göllerin yüzde 43’ü “en azından kısmen iklim değişikliğinden etkileniyor”.
Araştırmaya göre, incelenen 1.000’den fazla doğal gölden toplam 457’sinde önemli su kayıpları yaşandı. En büyük iç su kütlesi olan Hazar Denizi, gölün doğal hacmindeki toplam düşüşün yüzde 49’undan sorumludur. Geçmişte, artan su ve hava ısınmasına bağlı olarak daha yüksek buharlaşmanın nedeni olarak bulunmuştur. Hazar Denizi’nin çıkışı yoktur ve Volga ve diğer kollar tarafından beslenir.
Ayrıntılı olarak belirlenmesi zor iklim dalgalanmalarının etkisi
Araştırmaya göre 234 doğal gölde buna karşılık önemli bir su artışı var. Haritaya göre bu, örneğin Mecklenburg-Batı Pomeranya’daki Müritz’i içeriyor. Kalan 360 göl önemli bir eğilim göstermedi. Çalışma, “Toplam kuru göl düşüşünün yüzde 80’inden fazlası, en büyük 26 kayıptan kaynaklanıyor” diyor.
Örneğin, Orta Asya’da Aral Gölü’nün, Arjantin’de Mar Chiquita Gölü’nün, Orta Doğu’da Ölü Deniz’in ve Kaliforniya’da Salton Denizi’nin kuruduğu gözlenen vakalarda “sürdürülemez su kullanımı” hakimdir. Örneğin tarım veya sanayi için kollardan aşırı miktarda su çekiliyor. Aral Denizi’nden özellikle dramatik bir örnek olarak defalarca bahsedilir. Bir zamanlar dünyanın dördüncü en büyük iç gölü, aşırı su çekimi nedeniyle 1960’lardan beri birkaç parçaya bölünmüş durumda. Su hacmi yüzde 90 oranında azaltıldı.
Araştırmacılar, kısa ve uzun vadeli iklim dalgalanmalarının dünya çapındaki göllerde depolanan su üzerindeki etkisini ayrıntılı olarak belirlemenin zor olduğunu söylüyor çünkü rezervuarların yönetimi, su çekimi ve arazi kullanımındaki değişiklikler gibi insan faaliyetleri de önemli rol oynuyor. rol. Aynı şekilde mevduat. Örneğin, incelenen rezervuarların birçoğunda baraj duvarları, nehirlerdeki kum, çakıl veya moloz gibi tortuların doğal olarak taşınmasını engellemiştir.
Yeni doğa koruma yasaları gölleri tekrar suyla doldurabilir
Yazarlar, analizlerinin olası çözümlerin göstergelerini de içerdiğini vurgulamaktadır. Ortak yazar Ben Livneh, “Göl suyu depolamasındaki düşüşün arkasında insan tüketimi önemli bir faktörse, düşüşü büyük ölçüde azaltmak için yeni stratejiler uyarlayabilir ve keşfedebiliriz” diyor. Örneğin araştırmaya göre, Ermenistan’daki Sevan Gölü’nün hacmi – “2000’lerden beri su çıkarmayla ilgili doğa koruma yasalarının uygulanması nedeniyle” sürekli artıyor.
Oregon Üniversitesi’nden jeofizikçi Sarah Cooley, çalışma hakkında yaptığı açıklamada, bu tür yasaların uygulanmasının dünya çapında çok önemli olacağını söyledi. Buna göre, dünya nüfusunun yaklaşık dörtte biri kuruyan büyük bir gölün bulunduğu bir toplama alanında yaşıyor: “Bu göllerin ekosistemler, su temini, sulama ve/veya hidroelektrik için önemi göz önüne alındığında, göl kurumasının potansiyel sonuçları hem Yerel ve küresel olarak önemli.” (dpa ile)